تحقیق مصرف انرژی و معماری

دسته بندي : فنی و مهندسی » معماری
مصرف انرژی و معماری
بیشترین میزان اتلاف انرژی در سطح کلان مربوط به نوع و چگونگی طراحی ساختمان می باشد. حفظ منابع انرژی از جمله موضوعاتی است که اخیراً تمامی کشورها را عمیقاً به سیاستگذاری های مناسب و انجام اقدامات مختلفی وادار نموده است "چگونه بسازیم که انرژی در آن تلف نشود" و " حفظ انرژی بجای اتلاف انرژی" از جمله مهمترین مقوله های در نظر گرفته شده در اجرای سیاستگذاری های مربوط به مصرف انرژی برای تمامی دولت ها می باشد. بهینه سازی مصرف انرژی در گرو استفاده صحیح از منابع انرژی و جلوگیری از اتلاف بی مورد انرژی برای مامی دولت ها می باشد. بهینه سازی مصرف انرژی در گروه استفاده صحیح از منابع انرژی و جلوگیری از اتلاف بی مورد آن است. اخیراً کشورهای صنعتی به ویژه کشورهایی که قیمت انرژی در آن ها گران است، توجه خود را معطوف به احداث ساختمان هایی نموده اند که میزان مصرف انرژی در آن به حداقل برسد و در این راستا نیز اقداماتی را انجام داده اند.
ایران از کشورهای دارنده مقام بیشترین سرانه مصرف انرژی در جهان است و میزان مصرف انرژی بخصوص در بخش ساختمان به اندازه ای زیاد است که صرفه جویی هر چند ناچیز در این بخش، بر میزان شدت انرژی و بهره وری منابع ملی تاثیر در خور توجهی خواهد داشت.
تا سال ها پیش خیلی از افراد فکر می کردند صرفه جویی یعنی این که از هر چیزی به مقدار کم استفاده کنند اما صرفه جویی به معنای درست و مناسب مصرف کردن می باشد و این مسئله برای ایجاد تعادل میان در آمد و هزینه بسیار مهم و اساسی است در مورد صرفه جویی انرژی، اگر بخواهیم تعریفی کلی ارائه دهیم، می توان آن را استفاده صحیح و موثر از انرژی برای دستیابی به بیشترین سود با کمترین هزینه تعریف کرد.
1-2- اقلیم، معماری و مدیریت انرژی
اولگی: «ما انتظار نداریم که مسائل شرایط نامساعد را تنها با روش های طبیعی حل نماییم. عوامل اقلیمی که در این راه ما را یاری می دهند. هر یک محدودیت های خاص خود را دارند. لکن انتظار می رود که معمار سرپناه را به گونه ای بنا نهد که بهترین امکانات طبیعی در آن ظاهر شده باشد.»
معمار می کوشد فاکتورهای معماری کاهش دهنده مصرف انرژی ساختمان ها را در مناطق مختلف اقلیمی ایران، مورد مطالعهه قرار دهد و در این راستا مشخصاً به آن جنبه هایی از اقلیم توجه دارد که آسایش انسان و استفاده از ساختمان را تحت تاثیر قرار می دهند. این جنبه ها شامل میانگین، حداقل و حداکثر دمای هوا، تغییرات دمای هوا در شب و روز، رطوبت، وضعیت آسمان، اشعه وارد شده و اشعه بازتاب شده، بارندگی و توزیع آن، جریان هوا و مرور خاص آن هستند.
وظیفه معمار است که اطلاعات اقلیمی را تجزیه و تحلیل نموده و آنها را به صورتی ارائه نماید که امکان تشخیص ویژگی های مطلوب و نامطلوب آن برای ساکنین آینده ساختمان را برایش فراهم سازد.
در صورتیکه محل موجود بزرگ باشد، اولین وظیفه معمار، تعیین مناسب ترین محدوده برای اسکان است. به هر حال، در تمام موارد معماری بایستی ساختمان ها را به گونه ای طراحی نماید، که از امکانات مناسب موجود استفاده شود و خصوصیات نامناسب و شرایط اقلیمی ناراحت کننده آن تخفیف یابد.
محیط های مصنوعی، اقلیم خاص خود در مقیاس خرد را به وجود می آورند، تفاوت میان این خرد اقلیم و کلان اقلیم ناحیه ای، تا حدودی به درجه مداخله انسان بستگی دارد. در شهرها یا شهرک های بزرگ، مداخله انسان در محیط طبیعی به حداکثر خود می رسد. بنابراین صحبت از اقلیم شهری قابل توجیه است.

معماری پایدار
تعریف «معماری سبز» به عنوان ثمره ای از طبیعت، بسیار مبهم است ایده «معماری سبز» ضمن برخورداری از نکته های مشترک و جهان شمول، در هر موقعیت اجتماعی فرهنگی مفهوم خاص خود را دارد
ساختمان پایدار ساختمانی است که کمترین تاثیرات ناسازگار بر محیط طبیعی را در طول عمر ساختمان و استقرار منطقه ای و جهانی دارد طراحی پایدار به معنای انجام حداکثر با حداقل امکانات است در طراحی پایدار بیشتر بر ایده پایداری محیطی در ارتباط با معماری تاکید میشود طرح پایدار می بایست با سازگاری با