تحقیق بیماری ms

دسته بندي : علوم پزشکی » پزشکی
بيماري Ms يکي از شايعترين بيماريهاي مزمن نورلوژيک است که معمولاً در بالغين جوان ظهور مي‌يابد.
مشخصه پاتولوژيک بيماري ms وجود پلاکهاي کوچک يا بزرگ و منفرد يا متعددي است که در ماده سفيد مغز و نخاع و در عصب اپتيک به صورت التهاب، تخريب ميلين و متعاقب آن گليوز واکنشي بروز مي‌کند.
از ويژگيهاي Ms اين است که پلاکها در زمانهاي مختلف بخشهاي متفاوتي از دستگاه اعصاب مرکزي را گرفتار مي‌‌کنند.
مثلاً زماني بيمار با علائم مخچه‌اي و چندين ماه بعد با نشانه‌هاي نخاعي مراجعه مي‌نمايد.
روند بيماري در برخي بيماران خوش خيم، در گروهي بصورت مکرر عود کننده و در بعضي به شکل مزمن و پيش‌رونده است.
برخي از بيماران پس از چندين سال زمين گير شده، بدليل عفونتهاي گوناگون فوت مي‌کنند.
معمولاً در ابتدا حمله خفيفي‌ از بيماري رخ مي‌دهد که اغلب تا حد بهبودي کامل برگشت دارد.
در طول روند بيماري تدريجاً ناتوانيهاي دائمي نورولوژيک ظهور مي‌يابد.
اگر درمان مناسب در مراحل اوليه صورت پذيرد ممکن است روند باليني بيماري تا حد مطلوبي تغيير يابد.
بررسي علل ظهور بيماري تا حدي گيج کننده است اما مکانيسمهاي ايمني با تحريک عوامل محيطي درزمينه استعداد ژنتيکي فردي به نظر مهم مي‌رسد. شايعترين دروة پيدايش بيماري بين 20 تا 35 سالگي مي‌باشد، ولي موارد نادري نيز در کودکان و افراد مسن گزارش شده است. شيوع Ms در زنان تقريباً دو برابر مردان مي‌باشد.
شواهدي دال بر تاثير استعداد ژنتيکي و ارثي وجود دارد . زيرا احتمال ابتلا در بستگان درجه اول بيماران 5 تا 15 بار بيش از سايرين است.
همچنين اگر يکي از دو قلوهاي يک تخمي دچار Ms شود، شانس ابتلاي ديگري حدود %30 مي‌باشد.
خطر پيدايش بيماري در افرادي که تا 15 سالگي در مناطق بيماري خيز زندگي مي‌کنند زياد است ولي احتمال ابتلاي کساني که پس از 15 سالگي در اين مناطق ساکن مي‌شوند از بوميان منطقه کمتر مي‌باشد.
به بيان ديگر شيوع بيماري در کودکاني که از نواحي پرخطر به مناطق کم خطر مهاجرت مي‌کنند کمتر از والدينشان است.
همانطور که اشاره شد عواملي مانند نارسايي ايمني، استعداد ژنتيکي فرد، زمينه فاميلي، منطقه جغرافيايي، عفونتهاي ويروسي و فشارهاي روحي( استرس) را در پيدايش آن موثر مي‌‌دانند.
افراد داراي HLA از گونه‌هاي و يا بيشتر در معرض ابتلا به Ms هستند که اين مساله نشانة اهميت مکانيسم خود ايمني در بروز بيماري است.
ملکولهاي HLA در شروع و پيشرفت پاسخهاي ايمني بسيار اهميت دارند. سيتوکينها مانند اينترفرونها که بدنبال عفونتها به مقدار زياد ترشح مي‌گردند، بر ميزان توليد و بروز مولکولهاي HLA موثرند.
گاما اينترفرون سبب افزايش قابل توجه بروز مولکولهاي HLA-II بر سطح ياخته‌هاي دستگاه اعصاب مرکزي CNS مي شود و از اين رو تجويز آن به تشديد بيماري Ms مي انجامد.
بتا اينترفرون، بر خلاف گاما اينترفرون، با کاهش بروز ملکولهاي HLA-II بر سطح سلولهاي CNS، در درمان Ms موثر بوده است.
شيوع بيشتر بيماري Ms در زنان نيز احتمالاً به دليل اثر استروژن بر توليد سيتوکينها مي‌باشد.
نمودهاي بيماري به صورت سندرمهاي چشمي، نخاعي، حسي، ساقة مغزي مخچه‌اي و رواني مي‌باشد.
پيدايش پلاک در عصب بينايي سبب تاري ديد تاکوري کامل موقتي مي‌شود ولي يادگار آن به صورت کاهش توان بينايي باقي مي‌ماند.
ايجاد پلاک در ساقة مغز موجب دوبيني، سرگيجه، تهوع، خواب رفتگي صورت، نورالژي عصب سه شاخه، نيستاگموس چرخشي يا عمودي و فلج نگاه بويژه بصورت internuclear ophthalmoplegia مي‌گردد.
در ضايعة ساقه مغز يکي ازنشانه هاي بسيار تاييد کننده، پيدايش فلج چشمي بين هسته‌اي بدليل آسيب دستة طولي داخلي (MLF) مي‌باشد وجود ضايعة دو طرفة MLF تقريباً هميشه تاييد کننده Ms است.
تخريب ميلين در نخاع نشانه‌هاي گوناگوني مانند ضعف خفيف تا فلج شديد اندامها، اختلال اسفنکتري ، ناتواني جسمي، اشکال در کنترل ادرار، تندي رفلکس‌ پاها، اسپاستي سيتي، علامت بابنسکي، اختلالات حسهاي عمقي و سطحي و ادراکات حسي ويژه‌اي بشکل گزگز و خواب رفتگي ايجاد مي‌کند يکي از نمود‌هاي آسيب در نخاع علامت لرميت (lhermitte’s sign) مي‌باشد و آن عبارت است از اينکه وقتي بيمار گردن خود را خم مي‌نمايد دراندامهايش شوک برقي احساس مي‌کند.
بطور کلي در مواردي مانند شروع بيماري پيش از 40 سالگي، جنس مونث آغاز بيماري با علائم بينائي، کم بودن دفعات بازگشت بيماري در چند سال اول و روند بيماري به صورت فراز و نشيب و غير يکنواخت، پيش آگهي Ms بهترمي‌باشد.
درمواردي مانند، شروع بيماري پس از 40 سالگي، جنس مذکر ، آغاز بيماري با نشانه‌هاي مخچه‌اي، حملات مکرر در اوايل بيماري، سير يکنواخت و پيش رونده و شروع بيماري با گرفتاري همزمان چندين بخش از دستگاه اعصاب مرکزي، پيش آگهي Ms مطلوب نمي‌باشد.
MRI براي مشاهدة پلاکها در 95% موارد مثبت است. پلاکها بيشتر در پيرامون بطنهاي مغزي ديده مي‌شوند.
CT-scan مغز در %20 موارد پلاکهاي Ms را نشان مي‌دهد.