اقدام پژوهی گوشه گیری

دسته بندي : علوم انسانی » روانشناسی
عنوان مشکل:گوشه گیری

مقدمه:
گوشه گیری و انزوال طلبی رفتاري است که در آن فرد ارتباطش را با افراد دیگر و محیط اطرافش کاهش ميدهد یا به طور کامل قطع میکند. از زمانی که انسانی روابط اجتماعی اش را شروع میکند تا زمان مرگ این احتمال وجود دارد که دچار گوشه گیری و انزوا شود. فرد در این حالت خود را از داشتن دوستان و نزدیکان صمیمی محروم و از فعالیتهای گروهی دوری میکند. معمولا تنها یک عامل باعث گوشه گیری افراد نمیشود و مجموعه ای از علائم ژنتیکی، تربیتی، محیطی و اجتماعی در این رفتار موثر است. گوشه گيري به خودی خود یک مشکل محسوب نمیشود بلکه مانند تب یک علامت است که به دلایل گوناگونی بروز میکند.

گوشه‌گيري، كمرويي و انزواطلبي چيست؟
گوشه‌گيري، كم‌رويي و انزواطلبي عارضه‌اي است كه باعث مي‌شود كودك و نوجوان از برقرار كردن ارتباط با افراد و محيط خارج دوري كنند. اين كودكان و نوجوانان نوعا با تقليل يافتن علايق ذهني و عاطفي نسبت به اطرافيان خود از داشتن دوستان نزديك و صميمي محروم‌اند. نوجواني كه كم‌رو و گوشه‌گير است معمولا از حضور در فعاليت‌هاي جمعي سر باز مي‌زند و فقط با تك دوست خود كه نوعا به او بسيار وابسته مي‌شود اوقات خود را سپري مي‌كند.
رفتار كم‌رويي و انزواطلبي يكي از رفتارهاي نسبتا شايع است كه فرد را به‌شدت آزار مي‌دهد و اگر درمان نشود نوجوان را به سمت و سوي مشكلات ديگري مثل عدم اعتمادبه‌نفس، افسردگي،‌ اضطراب و زودرنجي سوق خواهد داد. عدم احساس توانمندي و كمي عزت‌نفس و نيز ناتواني در بروز احساسات، بيان افكار و نظريات، خود باعث جدايي فرد از فعاليت‌هاي گروهي است. كودك كم‌رو به‌زودي خود را از ديگران پنهان مي‌كند او احساس كمبود مي‌كند و تحمل ديگران را ندارد.
مدام به اين فكر مي‌كند كه ديگران در مورد مشكل او سوال مي‌پرسند و با انزوا در واقع مي‌خواهد كه از مورد سوال بودن فرار كند و با دلايل گوناگون سعي بر آن دارد كه غيبت‌هاي خود را بيشتر كند. بودن در كلاس براي آنان عذاب‌آور بوده و مدام در تلاش هستند كه از اين محيط فرار كنند آنان تعداد دوستاني كه دارند انگشت‌شمار است و به سختي مي‌توان اعتماد آنان را جلب كرد.
اين افراد در دوست‌يابي بي‌حوصله عمل مي‌كنند و گاهي با حرف‌هاي خود ديگران را مي‌آزارند و به ناچار اوقات خود را با رويا و اوهام سپري مي‌كنند تا خلاء نداشتن دوست براي آنان كمرنگ شود. به مرور توانايي سازش در آنها به حداقل مي‌رسد و بدون داشتن اين مهارت دوست پيدا كردن تقريبا امري بعيد به نظر مي‌رسد. ميزان آگاهي ما خواهد توانست كودك گوشه‌گير را با جامعه و مدرسه تا حدود زيادي آشتي داد.